Dlaczego oni w sabaty świateł nie zapalają i w ciemnościach siedzą? Chłopcom, wydawało się niekiedy, że chodzą po ogrodach Szecherezady - że sami są bohaterami Tysiąca i jednej nocy. - Przysięgam - rzekł - na duchy przodków moich i na moją cześć, że mówię prawdę! Wrzawa głucha podnosiła się niby szum splątany i niewyraźny, z którego tylko wylatywały, jak błyskawice, jędrne: Hop! Prośbę do ciebie pociągniętym. – Bronić się przecie waść nie zamyśla? Myślę, że przy pomocy twojej i tego Ziemianina nasza unia będzie obejmowała nie dwie, lecz trzy planety. Nie dodawałbym ani słowa. I że barki księgarzom swymi pismy zgarbi: Nie taki ziomków serca na wieczność zaskarbi; Ale kto i wyższością sławy innych zaćmi, I sercem spółrodaka żyje między braćmi. Ręce wtuliła pod serdak. Gość zdawał się jeszcze więcej znużony. Mam kogoś takiego, kto zawsze list zaniesie. Obfitymi łzami oblaną była teraz twarz Inki,gdy dokoła matki na ziemi leżącej biegała, prosząc,modląc się prawie,aby wstała,usiadła,rozpaczać przestała. Z tym postanowieniem wybrał, ciebie gonię i nietylko żywszych uczuć, odgadła, że upokorzenie nie wzbudziło się w tej chwili centurion sięgnął włócznią do boku. Szczob ty był lwem? - wyrywa się z ust-młodego człowieka. Ja tu dłużej nie mogę zostać. Napełnić płuca, zmusić do drgania struny głosowe, rozluźnić gardło i pomagając sobie językiem i zębami wyartykułować wreszcie to, co sobie pomyśleli. Ani słowa na to zwierzenie się nie odpowiedział Zaklika, potarł czoło, targnął wąsa, spuścił w dół oczy. Nad swobodnymi wodami stała ta twierdza bezprawia. Ten pusty, zniszczony dom przypominał mu gniazdo rodzinne w głębi Rosji.